Katoliko

DI BINTIDOS DJADUMINGU SIKLO B

Published

on

Promé Lektura : Deuteronomio 4, 1-2, 6-8
Salmo : Salmo 15, 2-5
Di dos Lektura : Hakobo 1, 17-18, 21-22, 27
Evangelio : Marko 7, 1-8, 14-15, 21-23

Lei no ta “apsoluto”

Hesus den mas di un okashon ta parse di ta duna ménos importansia na e lei, manera den e kaso di djasabra i awor e labamentunan sagrado ku e fariseonan tabata apresiá asina tantu.
Esaki no ta nifiká ku E lo a despresiá e normanan di bida di hudiunan: El a bisa ku E no a bini pa abolí e lei, sino pa laga nan nifikashon berdadero Sali na kla. Lei ta nesesario i ta sirbi nos di kaminda pa e bon i pa e armonia interior i eksterior. E ta, manera nos ta lesa den e promé lektura, e berdadero sabiduria. Loke Hesus a hasi tabata interiorisá e lei akí, p’asina ku nos ta konformá nos mes ku e aparensia eksterior; personalisá e lei akí, lantando e responsabilidat personal den nos aseptashon di e boluntat di Dios, di moda ku su kumplimentu no sea únikamente e realisashon eksterno i formalista di e “lèter”, sino ku e ta sigui su “spiritu” òf intenshon segun Dios.
Loke Hesus a desaprobá tabata e legalismo formalista, e interpretashon eksagerá di e lei, ku ta hasié mas bien sklabisante ku di ta liber, mas preokupá pa e kumplimentu minusioso ku pa karidat pa esun den nesesidat. Si E ta duna ménos balor na e lei ta pasobra E ta duna prioridat na e persona. Norma ta nesesario, pero nos no mester bira katibu di su materialidat deskuidando su intenshon profundo.
Fariseonan tabata personanan masha kumplidó di e lei, pero eksagerá den su interpretashon i demasiado satisfecho di su kumplimentu. Hesus oponé “e mandamentu di Dios”, ku evidentemente ta lo prinsipal, na “e tradishonnan humano”, prinsipalmente ora ku a hib’é na sierto ekstremonan ku ta laga e lei pèrdè su finalidat último, ku ta e bon di hende. Un kos ta obedesé e lei di Dios, i otro ta e legalismo, e formalismo, o sea, konformá nos mes ku e kumplimentu eksterno i no yega te na su intenshon profundo.
Den e okashon akí tabata trata di laba mannan promé di kome, prinsipalmente despues di tabata den marshe, kaminda tabata posibel algun kontakto, por ehemplo, ku pekadornan i paganonan, ku mester a purifiká nan mes promé. E labamentunan no tabata meramente higiéniko, sino ku a bira, prinsipalmente dor di interpretashonnan di diverso skol rabíniko, un lei religioso.
Hesus no ta kritiká esaki. Ta detayenan chikí i amor tambe ta konsistí di detayenan chikí. Pero e ta probechá pa afirmá ku ta mas importante puresa di e kurason i di e konsenshi, esun interior, ku esun eksterior di mannan. Tambe Pablo, den su karta na Korintionan (IKo 8), na ora di papia di e los “idolotito” (karni prosedente di e komementunan sagrado di diosnan pagano), ta duna ménos balor na prohibishon di kome e karni akí, a no ser ku na ora di kom’é ta skandalisá e rumannan mas debil.
E lektura aki ta invitá nos na un eksamen di konsiensia i na un chekeo di nos bida di fe, prinsipalmente di e intenshonnan ku ta move nos pa aktua den bida pa ku nos mes òf riba tereno di hustisia sosial.
Tambe por sosodé ku nos ku nos no sa na distinguí entre kosnan ku ta berdaderamente importante i esnan ku no ta, òf nos ta duna mas importansia na e kumplimentu eksterno ku na esun interno. Esaki ta e tentashon di “formalismo”. Kumpli ku mandamentunan i inkluso ku normanan eklesial, por ehemplo referente na e selebrashon litúrgiko, esaki ta masha bon. Pero e no ta asina “apsoluto” ku e tin preferensia riba kualke otro sirkunstansia.
Tin be, institushonalmente, nos a kai den un algu eksagerá, ku a parse mas preokupá pa e kumplimentu eksterno ku pa e búskeda di e sentido interior di e lei. Basta rekordá e importansia ku nos a duna durante siglonan na latin, apesar di ku e tabata difikultá lo prinsipal, ku ta partisipashon den e selebrashon. Òf e lei di ayuno eukarístiko, for di mei anochi, ku e idea di ekspresá rèspèt pa Eukaristia, a parse di duna preferensia e kumplimentu di lei na dje, den profundidat, tabata un norma eklesial no asina importante manera e atmirabel don ku Kristu lo a laga pa nos den herensia. Laga nos rekordá e sabiduria di e “konsilio de Herusalèm”, ora nan a disidí di no imponé mas karga ku esnan nesesario na esnan ku ta bini di paganismo. Sediendo den detayenan chikí (djasabra, sirkumsishon, algun kuminda) pa salba lo prinsipal: e universalidat di salbashon di Kristu.
Nos ta manera e fariseonan den e interpretashon minusioso di e norma? Nos ta kapas pa pèrdè e pas i laga pèrd’é di otronan pa kosnan insignifikante den e bida familiar òf eklesial? Nos ta konformá nos mes ku e aparensia eksterior, òf nos ta drenta den interioridat di nos motibunan di aktuashon?
Loke ta drenta den boka i ta sali di kurason
Pa Hesus loke ta konta ta loke ta nase di paden, no la mera kumplimentu eksterior (“nan ta alabá mi ku nan boka so, ma den nan kurason na ta leu di Mi”).
Su lenguahe ta tumá di bida i tur hende ta komprond’é: loke ta drenta di pafó pa boka no tin tantu importansia manera loke ta sali di e kurason humano. Di e kurason ta unda ta sali mal propósito, adulterio, ambishon pa plaka, envidia, difamashon di e ruman… Esaki si ta hasi un persona impuru i no tantu loke e ta kome òf no ta kome, òf si el a laba e mannan òf no.
Tur esaki tambe por pasa nos den nos ambiente familiar òf komunitario. Tin be nos ta pèrdè e pas i humor pa un antífona mas o ménos, òf pa si nos mester hinka rudia òf no den tal momento, i no ta parse nos di preokupá nos pa e aktitutnan interno ku mester ta bou di e normanan aki.
E salmista a puntra “ken por hospedá den bo tienda”, ku awor kiko lo ta igual na “ken por yama su mes bon persona, bon kristian”. I e kontesta lo tabata e ora ei i tampoko awor, únikamente e kosnan di orashon i kulto, sino honestidat, komprenshon pa ku otronan, apstené bo mes di propio interes òf di soborno, no difamá e ruman…”. I ta sigui siendo bèrdat ku “esun ku ta obra asina nunka lo faya”.

Trending

Exit mobile version