Katoliko
Deskonfiansa i konfiansa
Nos ta deskonfiá ora nos a ser traishoná, ora nos ta deskubrí mentira di e otro, ora nos nota ku el no a tene su mes na su palabra, ora nos ta yega na pensa ku kada un ta buska solamente su propio interesnan.
Nos ta kuminsá na konfia ora nos deskubrí sinseridat di un amigu, ora nos ta topa ku un persona ku ta mantené su palabra na nos fabor te hasta yega inkluso na riska i pèrdè algu ku ta di dje.
Den bida di kada un tin deskonfiansa i konfiansa. E promé ta hasi nos ta kouteloso, biba ku miedu, apartá nos di e deskonosí, sospechá esnan ku ta hasi promesanan faborabel.
Konfiansa, en kambio, ta permití nos risibí e otro, riska un poko ku speransa di ku e bia aki e promesa lo ta sinsero, ku e yudansa ofresé ta desinteresá, ku un persona ta buska, realmente, mi bienestar.
Si nos da pena tin motibunan di deskonfiansa, i si nos alegrá nos mes di topa ku personanan den kua nos por konfia, nos no por puntra nos mes si nos ta personanan ku ta provoká den otronan un konfiansa sano i sigur?
Otronan por faya ku nos, nos e eksperimentá esaki tantu be. Pero nos tambe a faya, nos a heridá, nos a bandoná esun ku den algun momento di su bida a pone konfiansa den nos.
Pa mundu ta kuminsá na tin ménos deskonfiansa i pa ku konfiansa ta bon fundá i ta sirbi di alivio pa esnan ku mester di un man di yudansa, nos mester dal pasonan konkreto na ser hòmbernan i muhénan konfiabel.
Mundu ta yen di palabranan falsu, di promesanan bashí, de gestonan di afekto ku tras di nan ta skonde un opstakulo òf un puñá. Mundu mester ser kurá ku personanan íntegro, honesto, dispuesto na apoyá esnan serka.
E ora ei nos por ta presente, den e “vaye di lágrima” akí, e bondat akí di Dios, nos Tata, ku “ ta laga su solo sali tantu riba mal hende komo riba bon hende i ta laga awa kai tantu riba hende hustu komo riba hende inhustu “ (Mt 5,45), i ku semper meresé , tur nos konfiansa.